Usługi CEIDG i Konto Przedsiębiorcy. Usługi CEIDG dla przedsiębiorców zostały przeniesione na Biznes.gov.pl. Dowiedz się więcej o zmianach w CEIDG. Wszystkie sprawy firmy można realizować już w Koncie Przedsiębiorcy, do którego najpierw należy się zalogować: Jak należy rozumieć działalność gospodarczą w VAT? Zgodnie z art. 15 ust 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Zgodnie z przepisami jeżeli działalność: prowadzona w sposób zorganizowany, we własnym imieniu, o charakterze zarobkowym, w sposób ciągły. wówczas konieczne jest jej zarejestrowanie. Co ważne, sezonowość takiego biznesu nie wpływa w żaden sposób na ten obowiązek. W związku z wejściem w życie przepisów dotyczących A. A. Działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza są określone jako źródła przychodów zgodnie z art. 10 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według ustawy stanowią one odrębne źródła przychodów,więc dochody uzyskiwane z tych działalności mają różne zasady opodatkowania. II. Jednoosobowa działalność gospodarcza a transakcje ze spółką w ujęciu podatkowym Cz. II. W pierwszej części niniejszego artykułu przedstawiono najważniejsze skutki podatkowe sytuacji, gdy ta sama osoba fizyczna równocześnie jednoosobowo prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą a zarazem jest wspólnikiem spółki Natomiast przedsiębiorca odbywając podróż służbową nie może skorzystać z tego typu rozliczenia. Aby wydatek za usługę noclegową mógł stanowić koszt podatkowy należy go odpowiednio udokumentować, np. fakturą lub rachunkiem. Paragon co do zasady nie będzie tutaj wystarczającym dowodem księgowym. Podstawowe warunki, które musisz spełnić. Dofinansowanie z urzędu pracy jest udzielane osobom fizycznym, które chciałyby otworzyć firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Oznacza to, że nie skorzystają z niego np. przyszłe spółki z o.o. ani spółki cywilne. Przekazania majątku firmowego w ramach darowizny, należy dokonać na podstawie odpowiedniej umowy. Zazwyczaj (w zależności od rodzaju składników majątku) wystarczająca jest zwykła umowa w formie pisemnej. Dotyczy to m.in. środków transportu, maszyn, wyposażenia, towarów i materiałów oraz oprogramowania. Jednoosobowa działalność gospodarcza to najpopularniejsza forma prowadzenia firmy dla osób fizycznych. Aby ją założyć, wystarczy posiadać pełną zdolność do czynności cywilnoprawnych . Wiele osób, które ją prowadzi, pracuje samodzielnie dla jednego lub kilku kontrahentów, co w dużej mierze przypomina pracę na etacie. Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje także, jeżeli ubezpieczony jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, natomiast za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia dodatkowo - jeżeli ubezpieczony kontynuuje lub podjął działalność zarobkową albo podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników. AoIppaP. Prowadzimy działalność gospodarczą i posiadamy samochody dostawcze. Każdy z naszych kierowców po pracy może wrócić autem do domu i z niego korzystać do własnych celów. Podobno korzystanie przez pracowników z samochodów firmowych dla prywatnych celów jest dla nich przychodem podlegającym PIT. Czy tak jest naprawdę i czy musimy prowadzić specjalną ewidencję takich przychodów? Jeżeli samochód służbowy jest wykorzystywany przez pracownika wyłącznie do celów służbowych to żaden przychód nie wystąpi. Moim zdaniem dotyczy to także przejazdów z/do miejsca stałego parkowania auta (można ustalić, że będzie to miejsce zamieszkania pracownika), jeżeli te przejazdy nie służą prywatnym celom kierowców.. Takie dojazdy wypełniają cele służbowe: dbałość o powierzone mienie pracodawcy, utrzymanie gotowości samochodu do użytkowania i osiągania przychodów przy jego użyciu. Zobacz ujednolicony tekst ustawy: USTAWA z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT od używania samochodów służbowych do celów prywatnych - zmiany od 2015 r. Jeżeli natomiast, kierowca używa pojazdu firmowego ponad to co opisałem powyżej, to wówczas należałoby to uznać za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o PIT, jako tzw. nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie. Dlatego też każdorazowe wykorzystanie samochodu firmowego przez pracownika do celów prywatnych powinno skutkować doliczeniu do jego przychodów wartości takich świadczeń. Może to również dotyczyć dojazdów z miejsca zamieszkania do pracy i odwrotnie – (należy mieć jednak na uwadze to o czym wspomniałem powyżej). Ponadto jeżeli pracodawca finansuje koszty tankowania paliwa, to do przychodu powinna być doliczona wartość paliwa. Jak ustalić wartość takiego nieodpłatnego świadczenia. Otóż są trzy sposoby: 1. według cen stosowanych w stosunku do innych nabywców – jeżeli świadczone są usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy, 2. według cen zakupu – jeżeli świadczone są usługi zakupione od innych, 3. w innych przypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych do usług lub do rzeczy tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia, czasu i miejsca udostępnienia. Polecamy: Przewodnik po zmianach przepisów 2014/2015 Polecamy produkt: Podatki 2015 - komplet Najczęściej wartość tego świadczenia ustala się: - metodą nr 1 (tzw. kilometrówką): jako iloczyn stawki obowiązującej za 1 km przebiegu i liczby kilometrów przejechanych przez pracownika dla celów prywatnych oraz - metodą nr 2: cena jaką stosują firmy zajmujące się wynajmem samochodów. Druga metoda wydaje się szczególnie niekorzystna dla pracownika z uwagi na wysokie ceny takich usług na rynku ale właśnie ona jest zdaniem fiskusa właściwą metodą. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 czerwca 2008 r., (nr ILPB1/415-208/08-2/AMN), stwierdzono, że do rzetelnego określenia takiego przychodu potrzebne jest zaprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu dla konkretnego pracownika. Tak ażeby można było szczegółowo określić w jakim zakresie korzysta on z samochodu dla celów prywatnych, a w jakim zakresie dla celów służbowych. Metoda ta jest krytykowana z uwagi na fakt, że każdy najemca może wykorzystywać wynajęty pojazd w sposób swobodny i nieograniczony, czego nie ma w przypadku samochodu służbowego. Wydaje się niemożliwe w tym kontekście porównywanie stosunku pracy z umową najmu. Bardzo ważnym argumentem jest też to, że bardzo trudno jest określić w jakim zakresie i czy w ogóle pojazd służbowy był użytkowany przez pracownika do prywatnych celów jeżeli miejscem parkowania auta jest miejsce zamieszkania pracownika. Problemem dla pracodawcy będzie również wybór metody obciążania pracownika wyliczoną wartością. W tym przypadku w praktyce istnieją również 2 metody: 1 metoda – polega na tym, że pracodawca wyliczoną wartość rynkową świadczenia dolicza do przychodu pracownika (skutek: wyższa zaliczka na PIT). Natomiast 2 metoda – polega na tym, ze pracodawca będzie obciążał pracownika poprzez wystawienie faktury VAT, w której wykaże usługę najmu samochodu służbowego przez pracownika. Warto oczywiście w tej niejednoznacznej kwestii, wystąpić o indywidualną interpretację w przedmiotowym zakresie, opisując szczegółowo stan faktyczny danej sprawy. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Majątek osobisty a majątek wspólny, intercyza Podział majątku w trakcie rozwodu nie jest prostą sprawą. Co do zasady taki podział nie może spowodować upadku firmy. Dla decyzji podejmowanych podczas podziału kluczowe są trzy pojęcia: majątek osobisty – to te składniki majątku, które są własnością wyłącznie jednego małżonka. Jest to cały majątek nabyty przed ślubem (zarówno rzeczy, jak i pieniądze) oraz niektóre przychody osiągane podczas trwania małżeństwa. Prawo dokładnie określa ten katalog – są to przykładowo darowizny, spadki i odszkodowania, prawa autorskie i pokrewne, składniki nabyte z majątku osobistego – wkłady, które zostały wniesione do przedsiębiorstwa przed zawarciem lub w trakcie małżeństwa, ale zostały sfinansowane z majątku osobistego, stanowią majątek osobisty i nie podlegają podziałowi. majątek wspólny – to majątek, który jest współwłasnością małżonków, niezależnie od tego, kto przyczynił się do jego powstania. Zgodnie z polskim prawem majątek wspólny powstaje z chwilą zawarcia związku małżeńskiego, jeżeli małżonkowie nie zawarli umowy o rozdzielność majątkową, czyli intercyzy. Do wspólnego majątku wchodzą wszystkie składniki majątku, które małżonkowie nabyli po dacie ślubu, między innymi wynagrodzenia za pracę, dochody z majątku wspólnego, świadczenia socjalne. Jeżeli jakiś składnik majątku osobistego przynosi dochód podczas trwania małżeństwa – ten dochód również stanowi majątek wspólny. Mogą to być, na przykład, odsetki od lokaty założonej przed zawarciem małżeństwa albo zysk przedsiębiorstwa założonego przez małżonka przed ślubem. intercyza (umowa o rozdzielności majątkowej) – to umowa zawierana przez małżonków przy zawieraniu związku albo podczas jego trwania. Może ona określać wiele aspektów rozliczeń finansowych podczas trwania związku. W intercyzie małżonkowie swobodnie mogą ustalić, które składniki majątku stanowią ich majątki osobiste, a które składniki wchodzą w skład majątku wspólnego. Pamiętaj! Jeżeli przedsiębiorca po zawarciu małżeństwa zarejestrował działalność albo wniósł wkłady do spółki, a następnie zawarł umowę majątkową (intercyzę), powinien w niej określić, do kogo należy majątek przedsiębiorstwa lub w jaki sposób zostaną rozliczone wkłady wniesione do spółki. Strony mają tu swobodę w podziale majątku wypracowanego w małżeństwie przed zawarciem intercyzy – majątek przedsiębiorstwa może być przyznany jednemu z nich albo stanowić współwłasność. Jak można podzielić majątek Podział majątku dotyczy tylko części wspólnej majątku małżonków. Podziałowi nie będą podlegały te składniki majątku, które są zaliczane do majątku osobistego. Majątek można podzielić na dwa sposoby: poprzez zgodną umowę stron, zarówno w trakcie trwania małżeństwa, jak i po jego ustaniu poprzez podział sądowy w drodze postępowania działowego, w przypadku braku zgody stron co do sposobu podziału majątku. Ważne! W wyniku podziału majątku małżonkowie rozliczają wydatki i nakłady, które zostały dokonane z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego. Pamiętaj również, że dochody z majątku osobistego stanowią majątek wspólny. Podział majątku przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą Działalność założona w trakcie małżeństwa W skład majątku jednoosobowej działalności gospodarczej wchodzą: zgromadzone środki pieniężne wszystko, co zostało wytworzone przez przedsiębiorstwo wszystko, co zostało wprowadzone do przedsiębiorstwa na podstawie faktury bądź oświadczenia o przekazaniu składnika majątku do majątku przedsiębiorstwa. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej można dokonywać swobodnych przesunięć między majątkiem przeznaczonym na prowadzenie działalności a majątkiem osobistym bądź wspólnym małżonków. Na przykład samochód wykorzystywany do tej pory do celów rodzinnych można przekazać do majątku przedsiębiorstwa. Takie przekazanie odbywa się w drodze oświadczenia złożonego do dokumentów księgowych przedsiębiorstwa. Ważne! Od powyższej zasady obowiązują wyjątki, na przykład w celu przekazania do przedsiębiorstwa nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego małżonków, niezbędna jest zgoda współmałżonka. Majątek przedsiębiorstwa stanowi współwłasność małżeńską, jeżeli działalność została założona w trakcie małżeństwa i małżonkowie nie zawarli umowy o rozdzielności majątkowej. Nie ma znaczenia czy działalność prowadził jeden czy dwoje małżonków, ponieważ: przyjmuje się, że przedsiębiorstwo powstaje z majątku wspólnego małżonków wszystkie zyski stanowią dochód wchodzący w skład wspólnego majątku wszystko, co zostanie zakupione z zysku działalności zarejestrowanej na jednego ze współmałżonków, staje się składnikiem majątku wspólnego, na przykład jeżeli z zysku z działalności gospodarczej zostanie zakupione dodatkowe wyposażenie, jest ono współwłasnością małżeńską i w przypadku rozwodu podlega podziałowi wszystko, co zostanie zakupione z przeznaczeniem na użytek przedsiębiorstwa, jest wspólną własnością małżonków, nawet jeżeli zostało sfinansowane przez jednego małżonka, na przykład z wypłaty za pracę. Pamiętaj! Małżonek, na którego jest zarejestrowana działalność, może swobodnie dysponować majątkiem przedsiębiorstwa. Dopiero przy podziale majątku po rozwodzie składniki majątku przedsiębiorstwa są dzielone między byłych małżonków. Działalność założona przed zawarciem małżeństwa (z intercyzą od momentu zawarcia związku) Składniki majątku tworzące przedsiębiorstwo stanowią wyłączną własność przedsiębiorcy również podczas trwania małżeństwa, jeżeli działalność została założona przed zawarciem związku małżeńskiego. Przy podziale majątku nie wchodzą w skład dzielonego majątku. Od tej zasady jest jednak wyjątek: jeżeli działalność stanowiąca własność była dofinansowywana ze wspólnych środków, składniki majątku nabyte w ten sposób podlegają podziałowi. Jeżeli zatem przedsiębiorca kupuje wyposażenie, maszyny czy urządzenia z majątku wspólnego, czyli na przykład z wynagrodzenia za pracę, ze sprzedaży wspólnego samochodu, domu czy z zysku wypracowanego przez firmę podczas trwania małżeństwa, to to, co zostało zakupione, podlega podziałowi. W praktyce oznacza to, że często należy rozdzielić majątek przedsiębiorstwa na: to, co zakupione z majątku wspólnego – jest wspólną własnością i podlega podziałowi to, co zostało zakupione w trakcie małżeństwa z majątku osobistego przedsiębiorcy (na przykład darowizny, środki ze sprzedaży rzeczy nabytych przed zawarciem małżeństwa), jest jego wyłączną własnością i nie podlega podziałowi. Podział majątku wspólnika spółki cywilnej Majątek spółki cywilnej Majątkiem spółki cywilnej są zgromadzone środki pieniężne, wszystko, co zostało wytworzone przez spółkę, a także wszystko, co zostało wniesione jako wkład, bądź podobnie jak w przypadku działalności gospodarczej – wprowadzone do spółki na podstawie faktury lub oświadczenia o przekazaniu składnika majątku do przedsiębiorstwa. Spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, a jej majątek stanowi współwłasność łączną wspólników powstałą na skutek zawartej między wspólnikami umowy spółki. Cechą charakterystyczną tej współwłasności jest brak wyróżnienia udziałów w majątku spółki cywilnej, co oznacza, że każdy ze wspólników jest tak samo uprawniony do całego majątku, jak do jego poszczególnych składowych. Jeżeli jedno z rozwodzących się małżonków jest wspólnikiem spółki cywilnej, a drugie nie uczestniczy w spółce, to przy podziale majątku po rozwodzie współmałżonek, który nie jest wspólnikiem spółki cywilnej, nie ma prawa do żadnego składnika majątku spółki do momentu jej rozwiązania. Dopiero po rozwiązaniu spółki i podziale jej majątku przyznane wspólnikowi składniki majątku wejdą w skład majątku wspólnego małżonków – z zastrzeżeniem, że małżonkowie nie zawarli intercyzy stanowiącej inaczej. Przykład Trzech wspólników spółki cywilnej kupiło samochód z zysku spółki. Ten samochód stanowi współwłasność łączną wspólników. Dopiero przy rozwiązaniu umowy spółki, każdy ze wspólników będzie miał prawo do 1/3 prawa własności samochodu. Ważne! Rzeczy i prawa, które wspólnicy nabyli do spółki ze środków spółki, pozostają w majątku wspólników i nie wchodzą do wspólnego majątku małżonków. Oznacza to, że zakupy dokonywane w spółce cywilnej są dokonywane z majątku wspólników i wchodzą w skład tego majątku oraz nie wchodzą w skład majątku osobistego czy wspólnego małżonków. W związku z udziałem w spółce cywilnej rozliczeniu podlegają prawa majątkowe, które przysługują wspólnikowi w czasie trwania spółki oraz wkłady wniesione do spółki z majątku wspólnego, na przykład: zyski (przypadające na wspólnika spółki – współmałżonka) wypłacona zaliczka na poczet zysku i podziału majątku spółki, który może nastąpić wyłącznie po rozwiązaniu umowy spółki. Rozliczenie wkładu do spółki cywilnej wniesionego z majątku wspólnego Problematyczne przy rozwodzie może być rozliczenie kwoty, którą wspólnik spółki cywilnej pobrał z majątku wspólnego, żeby wnieść wkład do spółki. Otrzymuje wtedy uprawnienia spółkowe, które wchodzą w skład jego majątku osobistego. W ten sposób dochodzi do zwiększenia wartości majątku osobistego kosztem majątku wspólnego. Wkład wniesiony do spółki cywilnej jest rozliczany jako nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków. Wartość tego nakładu jest ustalana zgodnie ze stanem na dzień ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, według cen z chwili orzekania. Małżonek, który nie jest wspólnikiem, może żądać zwrotu połowy wartości środków, które zostały wniesione tytułem wkładu z majątku wspólnego, chyba że sąd ustali inne udziały w tym majątku. Podział majątku wspólnika spółki osobowej Majątek spółki osobowej Do grona spółek osobowych zaliczamy spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Majątek spółki osobowej stanowi majątek odrębny od majątku wspólników. W skład majątku spółki osobowej wchodzą zgromadzone przez spółkę środki pieniężne oraz wszystko, co w czasie istnienia spółki zostało wniesione do spółki jako wkład bądź zostało przez spółkę nabyte lub wytworzone. Ważne! Do momentu podziału majątku spółki między wspólników (po rozwiązaniu, likwidacji spółki), współmałżonek wspólnika nie ma prawa do żadnego składnika majątku spółki. Dopiero po dokonanym podziale majątku spółki przyznane wspólnikowi składniki majątku wejdą w skład majątku wspólnego małżonków – z zastrzeżeniem, że małżonkowie nie zawarli intercyzy stanowiącej inaczej. Rozliczenie wkładu do spółki osobowej wniesionego z majątku wspólnego Wszelkie prawa przysługujące wspólnikowi w spółce osobowej są bezpośrednio związane z osobą wspólnika i jako takie powinny wchodzić do jego majątku osobistego. Jednak jeśli wkład w spółce został pokryty z majątku wspólnego, to przy podziale tego majątku współmałżonek może dochodzić rozliczenia nakładów na ten wkład. W takim wypadku przy obliczaniu wartości udziału w spółce sąd będzie brał pod uwagę stan spółki z dnia ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, a wartość wkładu – z dnia orzekania o podziale majątku. Wartość tego wkładu sąd ustala według reguł obowiązujących przy obliczaniu wartości udziału kapitałowego w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej. Podział majątku wspólnego małżonków – udziały/akcje w spółkach kapitałowych Majątek spółki kapitałowej Spółką kapitałową jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Majątek spółki kapitałowej, analogicznie jak w spółkach osobowych, jest majątkiem odrębnym od jej wspólników lub akcjonariuszy. W jego skład wchodzą zgromadzone przez spółkę środki pieniężne oraz wszystko, co w czasie istnienia spółki zostało wniesione do spółki jako wkład bądź zostało przez spółkę nabyte lub wytworzone. Ważne! Do momentu podziału majątku spółki między wspólników lub akcjonariuszy (po rozwiązaniu i likwidacji spółki kapitałowej) współmałżonek wspólnika nie ma prawa do żadnego składnika majątku spółki. Dopiero po dokonanym podziale majątku spółki przyznane wspólnikowi składniki majątku wejdą w skład majątku wspólnego małżonków – z zastrzeżeniem, że małżonkowie nie zawarli intercyzy stanowiącej inaczej. Rozliczenie wkładu do spółki kapitałowej wniesionego z majątku wspólnego małżonków Jeżeli udziały lub akcje zostały nabyte z majątku wspólnego, to wspólnikiem lub akcjonariuszem takiej spółki pozostaje wyłącznie ten z małżonków, który objął te udziały lub akcje. W takiej sytuacji jest jednak możliwe dochodzenie rozliczenia nakładów na pokrycie udziałów lub akcji w spółce. Udziały lub akcje, które stanowią majątek wspólny byłych małżonków, ponieważ zostały nabyte w trakcie małżeństwa z majątku wspólnego, mogą zostać podzielone między małżonków. Tym samym mogą przypaść nawet temu małżonkowi, który nie był wspólnikiem lub akcjonariuszem, pod warunkiem wyrażenia przez tego małżonka zgody na taki podział. W takiej sytuacji spółka zyskuje nowego wspólnika lub akcjonariusza, co nie zawsze jest korzystne z punktu widzenia spółki. Ważne! Taka sytuacja, kiedy akcje lub udziały przypadają małżonkowi, który nie był wspólnikiem lub akcjonariuszem, nie jest dopuszczalna, gdy zabrania tego umowa lub statut spółki. Wówczas to sąd decyduje o spłacie wartości udziałów lub akcji przypadających drugiemu małżonkowi według ich ceny na dzień dokonania podziału majątku. Termin i sposób spłaty sąd ustala indywidualnie. Co do zasady udziały/akcje nabyte ze środków pieniężnych należących do majątku wspólnego można podzielić na trzy sposoby, poprzez: podział fizyczny, czyli przyznanie małżonkowi należnej mu części udziałów pod warunkiem, że umowa lub statut spółki nie wyklucza takiej możliwości i małżonek ten wyrazi zgodę na taki podział przyznanie udziału lub akcji wyłącznie jednemu z małżonków i zobowiązanie go do spłaty równowartości należnej mu części udziałów lub akcji; przy czym obliczając wartość udziałów lub akcji w spółce, trzeba wziąć pod uwagę stan spółki z chwili ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, a ceny – z daty orzekania o podziale majątku wspólnego małżonków sprzedaż wszystkich udziałów lub akcji osobie trzeciej i podział uzyskanych środków pieniężnych między byłych małżonków. Uwaga! Małżonkowie mogą samodzielnie dokonać podziału majątku wspólnego, przy czym umowny podział, na skutek którego doszłoby do zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz drugiej strony, wymaga zachowania formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o fakcie nabycia udziałów – na skutek orzeczenia sądu albo umowy między stronami – należy zawiadomić spółkę. Konsekwencją niedopełnienia tego wymogu może być na przykład pominięcie nowego wspólnika przy wypłacie dywidendy. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, bez względu na to czy jest to osoba fizyczna, osoba prawna czy też jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej może – w zależności od podejmowanych decyzji biznesowych – albo zoptymalizować swoje rozliczenia podatkowe, albo wprost przeciwnie. Na tym właśnie gruncie niezwykle aktualnym, w każdym czasie, tematem jest kwestia związana z użytkowaniem samochodu w prowadzonej działalności. „Na czasie” są pytania o to jaką umowę na użytkowanie auta podpisać i na jakich zasadach. Czy kupić samochód, czy może go wynająć, czy też użytkować samochód prywatny w działalności gospodarczej? Niniejszy artykuł będzie próbą odpowiedzi na pytanie o konsekwencje podatkowoprawne jednej z form użytkowania samochodu w działalności gospodarczej, tj. zakupu samochodu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Aby w pewni korzystać z dobrodziejstw dysponowania autem jak właściciel w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy najpierw to auto kupić. Dla podatku dochodowego nie ma znaczenia od kogo nabędziemy samochód (w sensie jego statusu podatkowoprawnego). Redakcja poleca: Samochód w firmie – PDF Zobacz: Zasady odliczania VAT-u od samochodów osobowych Może to być zatem albo osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (wtedy należy pamiętać o podatku od czynności cywilnoprawnych), może to być podatnik VAT czynny (wtedy dostaniemy fakturę VAT z naliczonym podatkiem od towarów i usług), może to być wreszcie podatnik VAT zwolniony. Polecamy poradnik: Samochód w firmie – zmiany od 1 kwietnia 2014 r. Dla podatku dochodowego mają znaczenie tylko takie okoliczności, które pozwolą – lub nie – na zaliczenie nabytego samochodu do kategorii środków trwałych prowadzonej przez nas działalności gospodarczej. Środek trwały (w tym także i samochód) to pojęcie głównie z zakresu ustaw o podatkach dochodowych (od osób fizycznych i od osób prawnych). Potocznie rzecz biorąc pojęcie to dotyczy pewnej grupy rzeczowych składników majątku trwałego danego przedsiębiorcy, które mają określone cechy, tj.: stanowią albo własność, albo współwłasność podatnika, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, ich przewidywany okres używania wynosi więcej niż rok, są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z jego działalnością gospodarczą, lub są oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu. Środek trwały to rzeczowy składnik majątku trwałego firmy. Cechą charakterystyczną środków trwałych jest sposób rozliczania wydatków poniesionych na ich zakup w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Polecamy: Używanie samochodu prywatnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej Uznanie danego auta za środek trwały prowadzonej przez nas działalności, oprócz ewidentnych korzyści, takich jak zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym wydatków na paliwo, naprawy, płyny eksploatacyjne, przeglądy itp. wydatków to także uporczywe formalności związane z możliwością zaliczenia wydatku na nabycie (leasing, najem, dzierżawę) tego samochodu do kosztów uzyskania przychodów. Aby była możliwość takiego zaliczenia, to wartość początkowa tego samochodu (jako środka trwałego) albo nie może przekraczać PLN w dniu przyjęcia auta do używania i wtedy mamy możliwość zaliczenia całej kwoty nabycia tego auta do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli jednak samochód „kosztował” więcej niż powyższa kwota, to aby taki wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należy ująć go w ewidencji środków trwałych prowadzonej w danej firmie i – stosując odpowiednią metodę – obliczyć tzw. odpis amortyzacyjny. Dopiero bowiem taki odpis stanowi koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez nas działalności. Jeśli jednak samochód będzie używany w firmie krócej niż rok, to pomimo, iż jego wartość początkowa przewyższa PLN - można cały wydatek na jego zakup zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Polecamy: Jak zarejestrować pojazd drogą elektroniczną? Warto tylko zastanowić się czy będzie nam się to opłacało. Zwracam uwagę na treść art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub na art. 16e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy droższych autach osobowych warto pamiętać, że kosztem uzyskania przychodów nie są odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość EUR (przeliczamy tę wartość na PLN według kursu sprzedaży NBP z dnia przekazania auta do używania). Należy tu także pamiętać o tym, że kosztem podatkowym nie będą składki na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość EUR przeliczona na PLN według kursu sprzedaży NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia tego auta. Godna uwagi jest także regulacja ustaw o podatkach dochodowych, zgodnie z którą podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności oraz mali podatnicy (wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła u nich - w poprzednim roku podatkowym – równowartości kwoty EUR), mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków - do wysokości nieprzekraczającej w danym roku EUR łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Zasada ta nie ma jednak niestety zastosowania do samochodów osobowych. Zobacz: Jak założyć własną firmę? Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Cześć!Prowadzę własną działalność gospodarczą na ryczałcie. Ostatnio kupiłem prywatnie zabytkowy samochód - piękna warszawę. Wyremontowałem ją i chciałbym wozić nią pary młode do wystarczy że do mojej działalności dołączę odpowiedni kod PKD i wtedy będę mógł w pełni legalnie wykonywać tą usługę? Znalazłem rożne informacje na forum oraz w google, ale niektóre z nich się wykluczają (z tego co się orientuje była jakaś ustawa z 2012 roku, która reguluje te kwestie, ale tez nie mogę jej znaleźć )Proszę o pomoc, czy mogę rozszerzyć swoją działalność gospodarczą na przewóz młodej pary do ślubu? Jeśli tak to jak tego dokonać? Czy nadal będę mógł się rozliczać ryczałtem?

auto do ślubu działalność gospodarcza